ÖZET

Amaç:

Pegile-interferon (Peg-IFN) alfa 2a/2b ve nükleozid ve nükleotid analogları (NA), şu anda kronik hepatit B (KHB) tedavisi için onaylanmış iki tedavi yaklaşımıdır. Bugüne kadar birkaç çalışma Peg-IFN ve NA’lar arasındaki tedavinin etkinliğini karşılaştırmıştır. Bu çalışmada, 2006-2016 yılları arasında Türk KHB hastalarında Peg-IFN ve potent NA’ların (entekavir ve tenofovir disoproksil) kümülatif virolojik ve serolojik yanıtlarını karşılaştırarak etkinliklerini değerlendirmeyi amaçladık.

Sonuç:

KHB hastalarının uzun sureli takibinde Peg-IFNtedavisi, NA’larına göre daha yüksek KVY ile daha yüksek HBsAg ve HBeAg serokonversiyon ile ilişkili bulundu. Peg-IFN hepatit B virüsün tedavi edildiği yeni bir döneme kadar KHB hastalarında ilk seçenek tedavi yaklaşımı olarak görünmektedir.

Bulgular:

Virolojik yanıt oranı Peg-IFN tedavi grubunda 12. ayda (%90), NA tedavi grubundan (entekavir için %80, tenofovir disoproksil için %76) daha yüksekti (p<0,05). Peg-IFN’nin 24. ayda kalıcı viral yanıt (KVY) oranı %61 idi (p<0,001). Hepatit B e antijen serokonversiyonu Peg-IFN grubunda (%25) NA grubuna (entekavir için %16, tenofovir disoproksil için %13) göre belirgin yüksekti. Hepatitis B yüzey antijeni (HBsAg) serokonversion oranı Peg-IFN grubunda NA tedavi grubuna göre daha yüksekti (%7,9 vs %0,9 ve %0) (p<0,001). HBsAg serokonversiyonundan sonra anti-HBs titreleri altı aydan fazla korundu.

Gereç ve Yöntemler:

Retrospektif gözlemsel olan bu çalışmada KHB tanılı total 331 hasta (Peg-IFN tedavi grubu, n=62, entekavir tedavi grubu, n=131 ve tenofovir disoproksil tedavi grubu, n=138) değerlendirildi.