ÖZET

Amaç:

Aspartat transaminaz (AST)/trombosit oranı indeksi (APRI), kronik hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu olan hastalarda karaciğer fibrozisinin evresini tahmin etmek için yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada, pegile interferon (PEG IFN) + ribavirin veya direkt antiviral ajan (DAA) ± ribavirin tedavisi alan kronik HCV enfeksiyonlu hastalarda APRI skorlarındaki değişiklikleri araştırmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntemler:

PEG IFN + ribavirin veya DAA + ribavirin tedavisi görmüş kronik HCV enfeksiyonlu hastaların verilerini retrospektif olarak gözden geçirdik. Hastalar tedavi rejimleri ve kalıcı virolojik yanıta (KVY) göre 3 gruba ayrıldı a) PEG IFN + ribavirin ile KVY (PEG IFN-SVR), b) PEG IFN + ribavirin ile KVY elde edemeyen (PEG IFN-non SVR), c) DAA ± ribavirin ile KVY elde edilen (DAA-SVR).

Bulgular:

Çalışmaya 156 hasta dahil edildi. APRI skorlarının, PEG IFN-SVR (1,17±1,37’ye karşı 0,38±0,35) ve DAA-SVR gruplarında (0,99±0,88’e karşı 0,31±0,16) önemli ölçüde azaldığı görüldü (her ikisi p=0,001). Buna karşın PEG IFN-non SVR grubunda (1,26±1,07 vs 1,33±1,36) ise tedavi sonrası anlamlı değişim görülmedi (p=0,810). PEG IFN-SVR ve DAA-SVR gruplarında, APRI skorları ≤0,5 ve ≤1 olan hastaların oranı artarken, APRI skorları >1,5 ve >2 olan hastaların oranı tedaviden sonra anlamlı olarak azaldı (tümü p<0,05). PEG IFN-non SVR grubunda ise APRI skorları ≤0,5, >1,5, ≤1 ve >2 olan hastaların oranı değişmedi (p>0,05).

Sonuç:

APRI skoru, sadece fibrozisin evresinin göstergesi değildir. Hepatik nekroinflamasyon, AST seviyelerini artırarak ve trombosit seviyelerini düşürerek APRI skorunu da etkiler.