ÖZET

Sonuç:

Ülkemizde HBV DNA değerinin 2000 IU/mL üzerinde olduğu HBeAg-negatif PNALT hastalarında kronik hepatit oranı yüksektir. Bu hastalarda HBV DNA’nın 20000 IU/mL’nin üzerinde olması halinde başka kriterlere bakılmaksızın tedaviye başlanmasını öneririz. HBV DNA seviyeleri 2000 ve 20000 IU/mL arasında olan hastalarda yakından izleme veya biyopsi uygun gözükmektedir.

Bulgular:

İleri fibrozis skoru ve yüksek nekroenflamatuvar aktivitesi olan hastaların oranı sırasıyla %65 ve %48 idi. Kronik hepatit olarak kabul edilen hasta oranı %76 idi. HBV DNA seviyeleri, kronik hepatitin öngörme de en önemli değerdi. HBV DNA seviyeleri 20000 IU/m’nin üzerinde olan hastaların %94,1’inde kronik hepatit vardı (p<0,001).

Gereç ve Yöntemler:

HBe antijen (HBeAg)-negatif olan, sirozu olmayan, hepatit B virüs (HBV) DNA değeri 2000 IU/mL ve üzerinde olan PNALT’li naif 66 hasta çalışmaya dahil edildi. Histopatolojik değerlendirme için İshak skorlama sistemi kullanıldı. Fibrozis skoru 2 ve/veya histolojik aktivite indeksi skoru >4 olan hastalar kronik hepatit olarak kabul edildi.

Amaç:

Hepatit B e (HBe) negatif hepatit B’li hastaların çoğu, sürekli olarak normal transaminazlara (PNALT) sahip olgulardır. Daha yüksek fibrozis ve nekroenflamatuvar aktivite skoru olan hastalar siroz ve hepatosellüler karsinoma için ciddi risk altında olduğundan dolayı bu gruptaki hastalarda aktif/inaktif hepatit ayrım yapmak önemlidir.