ÖZ
Amaç: Bu çalışmada, insan immün yetmezlik virüsü (HIV)-1 enfeksiyonu doğrulanmış hastalarda hepatit E virüsü (HEV) ve kronik HEV enfeksiyonunun seroprevalansının araştırılması amaçlandı.
Gereç ve Yöntemler: Bu prospektif ve tek merkezli çalışma, Mayıs 2022 ile Aralık 2022 tarihleri arasında Hatay Mustafa Kemal Üniversite Hastanesi'ne HIV-1 enfeksiyonu tanısı doğrulanmış olarak başvuran 18-84 yaş arası 101 hastadan oluşan bir örneklemi içermektedir. Çalışma için alınan kan örneklerinden, mikroplaka kullanılarak anti-HEV immünoglobulin M (IgM) [HEV IgM enzim bağlantılı immünosorbent tahlili (ELISA), DiaPro, İtalya] ve anti-HEV IgG (HEV IgG ELISA, DiaPro, İtalya) ELISA yöntemi çalışıldı. Plazma örneklerinden ribonükleik asit (RNA) ekstraksiyonu, bir Qiagen virüs kiti (Qiagen EZ1 otomatik sistemi, Almanya) kullanılarak gerçekleştirildi. HEV-RNA, çalışmaya dahil edilen tüm numunelerde kurum içi ters transkripsiyon polimeraz zincir reaksiyonu testi kullanılarak test edildi. Ayrıca HIV-RNA, CD4+T hücre sayısı, hepatit B yüzey antijeni (HbsAg), anti-hepatit C virüsü (HCV), anti-hepatit A virüsü (HAV) IgG, aspartat transaminaz (AST), alanin transaminaz (ALT), total bilirubin (TBİL) ve zührevi hastalıklar araştırma laboratuvarı (VDRL) parametreleri hastane otomasyon sisteminden elde edildi.
Bulgular: Anti-HEV IgG seropozitifliği %3,96 (n=4) olarak belirlendi. Tüm örneklerde HEV-RNA analizi yapıldı ancak HEV-RNA pozitifliği saptanmadı. Anti HEV IgG (+) grupla, anti HEV IgG (-) grup arasında HIV-RNA düzeyi, CD4+T hücre sayısı, ALT, AST, alkaline phosphatase, gama-glutamil transferaz ve TBİL düzeyleri açısından anlamlı fark yoktu. Çalışmamıza dahil edilen hastalarda anti-HAV IgG seropozitifliği %89,1 (n=90), HBsAg seropozitifliği pozitifliği %1,0 (n=1) seropozitifliği gözlendi ancak HCV seropozitifliği görülmedi. VDRL seropozitifliği %11,9 (n=12) görüldü.
Sonuç: Bulgularımız HIV pozitif hastalarda HEV seroprevalansının yüksek olmadığını ve kronik enfeksiyona dönüşmediğini gösterse de ülkemizde HIV ile HEV arasındaki ilişkinin araştırılması için daha fazla sayıda hasta ile çok merkezli çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatindeyiz.
