ÖZ

Amaç

2023 Dünya Sağlık Örgütü verilerine göre dünya genelinde yaklaşık 50 milyon insan kronik hepatit C virüsü (HCV) enfeksiyonu ile mücadele etmekte, bu da süregelen bir halk sağlığı sorunu teşkil etmektedir. Bu çalışma, Ankara’daki HCV-pozitif olgular arasında HCV prevalansı, viremi oranları ve genotip (GT) dağılımını değerlendirmeyi amaçlamıştır.

Gereç ve Yöntemler

Bu çalışmada, 308.309 hastadan alınan anti-HCV sonuçları değerlendirilmiştir. Anti-HCV testleri Cobas 8000 sistemi ile analiz edilmiş ve kantitatif HCV ribonucleic acid polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) testleri Cobas 8800 gerçek zamanlı PCR sistemi ile gerçekleştirilmiştir. HCV GT’lerini belirlemek için ticari bir PCR temelli Bosphore HCV genotyping kit v5 kullanılmıştır.

Bulgular

Anti-HCV prevalansı %0,38, HCV viremi prevalansı %0,04 ve viremi oranı %11,1 olarak bulunmuştur. Viremi oranı 2022’de %6,4’ten 2023’te %12’ye ve 2024’te %10,9’a yükselmiştir (p=0,25). En yüksek HCV viremi prevalansı 70 yaş ve üzeri grupta (%0,07) görülürken, en yüksek viremi oranı %16,7 ile 0-29 yaş grubunda tespit edilmiştir (her ikisi de p<0,001). Yabancı hastalarda anti-HCV prevalansı, HCV viremi prevalansı ve viremi oranı sırasıyla %2,3, %0,4 ve %18,8 iken, Türk vatandaşlarında bu oranlar sırasıyla %0,3, %0,03 ve %10 olarak bulunmuştur (sırasıyla p<0,001, p<0,001, p=0,008). En yaygın GT, GT1 (%55,7) olmuştur.

Sonuç

Bu çalışma, HCV prevalansı ve viremi oranlarının küresel verilere kıyasla daha düşük olduğunu ortaya koymuştur. Genç nüfus ve yabancılar arasında daha yüksek viremi oranları, bu gruplarda erken tanı ve tarama programlarının önemini vurgulamaktadır. Pangenotipik tedavilerin yaygın kullanımına rağmen, GT1’in baskın olmaya devam etmesi, bu tedavilerin GT dağılımı üzerinde önemli bir etki yaratmadığını göstermektedir.